του
Ηλία Φίλη
Το
παντοπωλείο το έμαθα πριν έναν χρόνο
τυχαία! Εδώ και ένα χρόνο λοιπόν, το
στηρίζω όπως μπορώ, με τα προϊόντα που
έχει, έστω και λίγα. Όχι γιατί είχα κάποια
συμπάθεια σε κάποιον από εκεί μέσα, έτσι
και αλλιώς δεν ήξερα κάποιον στην αρχή,
αλλά επειδή ταίριαζε στην ιδεολογία
μου. Μετά γνώρισα κάποιους και σχημάτισα
εικόνα. Άκουγα από διάφορους να θάβουν
κάποια άλλα άτομα, να υπάρχουν διάφορες
κόντρες χωρίς ουσία και χωρίς κάποιες
λύσεις. Άκουγα αλλά δεν σχημάτιζα κάποια
γνώμη με βάση αυτά που άκουγα αλλά αυτά
που είδα και γνώρισα προσωπικά. Περίπου
μισό χρόνο μετά, μπήκα πιο ενεργά στο
συνεταιρισμό βοηθώντας σε βάρδιες,
γιατί υπήρχε μόνο ένα άτομο δουλεύοντας
10-11 ώρες επί μήνες χωρίς κάποιο άλλο
μέλος του συνεταιρισμού να βοηθήσει.
Λίγο
αργότερα με πρότειναν να γίνω γραμματέας
στον συνεταιρισμό και παρά τις αντιρρήσεις
μου δέχτηκα μόνο και μόνο για να βοηθήσω
σε αυτό το εγχείρημα, λόγω του ότι
ταίριαζε στις απόψεις μου. Όταν λοιπόν
μπήκα έμαθα ότι ήμασταν 60+ μέλη διότι
εδώ και 1 χρόνο που ξέρω το παντοπωλείο,
είχα την εντύπωση ότι ήταν μόνο 5-6 μέλη.
Δεν είχα γνωρίσει άλλους. Το απίστευτο
που άκουσα με τα ίδια μου τα αυτιά ήταν
μέλος να προτρέπει πελάτες ή και άλλα
μέλη, να ψωνίσουν προϊόντα (που υπάρχουν
στο παντοπωλείο) από super market και όχι από
το παντοπωλείο μας γιατί είναι λέει
καλύτερα...!!!!
Αυτό
που έχω να πω εγώ είναι, ότι το πιο εύκολο
πράγμα είναι να θάβουμε κάτι και το πιο
δύσκολο είναι να το αναστήσουμε.
Όπως
ένα μέλος, που συμπαθώ και εκτιμώ,
προσπαθεί να αναστήσει το παντοπωλείο,
έρχεται από του διαόλου την μάνα, κάνει
απίστευτη υπομονή με αυτά που ακούει
και το παλεύει όσο μπορεί τρέχοντας για
το παντοπωλείο, δίνει λύσεις σε διάφορες
συγκρούσεις που δημιουργούνται, με λίγα
λόγια είναι ένα ενεργό μέλος. Αντίθετα
με κάποια άλλα μέλη που δεν ξέρουν καν
τι προϊόντα έχει το παντοπωλείο και
όταν ανεβάζουμε τα προϊόντα στο facebook
απαντάνε με ένα: ''Επιτέλους ήρθανε'',
λες και ήρθανε να ψωνίσουν ποτέ και δεν
το βρήκανε ή αφού ''Επιτέλους ήρθανε''
γιατί δεν σε είδαμε να έρχεσαι να ψωνίζεις
αφού είχες τέτοια λαχτάρα?
Ακόμη
και τώρα που λιγόστεψαν τα μέλη, από 60+
μείναμε 15, υπάρχει σοβαρό πρόβλημα
συνεννόησης και οργάνωσης. Μόνο 5 μέλη
βλέπω ενεργά και ακόμη ένα που δεν είναι
μέλος, απλά κάτι είδε (να δημιουργείται
προς το καλό) αυτός ο άνθρωπος που δεν
το βλέπουν κάποια μέλη του συνεταιρισμού,
κάτι παραπάνω γνωρίζει από αλληλεγγύη
αυτός ο άνθρωπος που δεν γνωρίζουν
κάποια μέλη του συνεταιρισμού και μας
βοηθάει όπως μπορεί.
Ξεκινήσαμε
διάφορες εκδηλώσεις στο παντοπωλείο
μας αλλά από τα 15 μέλη μόνο 3-4 τραβήξανε
το ζόρι και εκτός από αυτό ακούσαμε και
διάφορες κριτικές. Γιατί αυτό δεν έγινε
έτσι, γιατί το άλλο δεν είναι αλλιώς,
γιατί, γιατί, ώπα χαλαρώστε λίγο. Κριτική
κάνει αυτός που ασχολείται, όχι αυτός
που κάθεται στον καναπέ, δεν είμαστε
σόου στην τηλεόραση, τα έχετε μπερδέψει
λίγο. Το ξαναλέω και ας γίνομαι κουραστικός,
το πιο εύκολο πράγμα είναι να θάψεις
και όχι να αναστήσεις.
Στην
πλάτη του συνεταιρισμού κάποιοι και
κάποιες χτίζουν το βιογραφικό τους,
άλλοι το είδαν ως επένδυση λες και είναι
χρηματιστήριο, θα βάλω τόσα και σε κανένα
χρόνο θα βγάλω τόσα. Εγώ και κάποιοι
άλλοι χαζοί σαν και μένα το είδαμε
εντελώς διαφορετικά. Σαν μια ευκαιρία
να αφυπνίσουμε τον κόσμο, να δημιουργήσουμε
έναν προβληματισμό στην κοινωνία τι
είναι η τροφή, από που την αγοράζει, να
μάθει και να κάνει πράξη την έννοια της
αλληλεγγύης, να οργανωθεί στα κοινωνικά
θέματα χωρίς να ψάχνει λύσεις σε τρίτους,
να μάθουμε πρώτα στους εαυτούς μας και
μετά στην κοινωνία τι σημαίνει
υπέρ-καταναλωτισμός, πως το αντιμετωπίζουμε
και γιατί.
Αν
θέλετε και αγαπάτε τον συνεταιρισμό
και δεν το βλέπετε όπως το περιέγραψα
τότε ας το φτιάξουμε όλοι μαζί από την
αρχή, γιατί αν αποτύχει υπεύθυνοι είμαστε
όλοι μας, δεν θα φταίει ένας, όλοι μας
θα φταίμε.
Ας
ξεκινήσουμε λοιπόν από τα πιο εύκολα:
να πηγαίνουμε στις συνελεύσεις που
γίνονται και να συμμετέχουμε ενεργά
και όχι έτσι για να έχουμε παρουσία, να
συμμετέχουμε ενεργά όσο μπορούμε στις
εκδηλώσεις που προσπαθούμε να φτιάξουμε,
για το καλό του συνεταιρισμού και καλό
θα είναι όλα τα μέλη να ψωνίζουν έστω
και 1-2 πράγματα κάπου κάπου για να
βοηθηθεί το παντοπωλείο και οικονομικά.
Εάν δεν ψωνίζουν τα ίδια τα μέλη, πως
μπορούμε να περιμένουμε να ψωνίζουν
άνθρωποι άσχετοι;
Νομίζω
πως δεν είναι δύσκολα αυτά που ζητάω.
Ηλία μου, από καταβολής κόσμου ΠΑΝΤΑ λίγοι ήταν αυτοί που μπορούσαν να νιώσουν το κάτι διαφορετικό που κάποιος ή κάποιοι εξέφραζαν, σε σχέση με το κοπάδι που όλοι ανήκαν, ...προτιμούσαν την ασφάλεια που τους "παρείχε" αυτός που βαφτιζότανε βοσκός και τους δώριζε σανό, χάντρες και καθρεπτάκια, τους φοβέριζε πως έξω απ'το μαντρί παραμονεύει ο λύκος, και φυσικά προτιμούσαν την "άνετη" παραμονή τους στο μαντρί μέχρι να έρθει το Πάσχα γιά να τους σφάξει!!! Το τραγικό είναι πως όλοι γνώριζαν πως ο λύκος θα φάει τα πιό αδύναμα, και μόλις χορτάσει θα σταματήσει, γιατί δεν έχει ανάγκη να μεγιστοποιήσει κέρδος, πουλώντας όσο το δυνατόν περισσότερα σφάγια, άσε που εκεί"έξω" χρειάζεται κόπος, μόχθος και αγώνας δυστυχώς χωρίς χάντρες και καθρεπτάκια!
ΑπάντησηΔιαγραφήΤο συνεταιρίζεσθαι διέπεται από βασικές αρχές έκφρασης και δράσης που θεσπίστηκαν ήδη από τον 19ο αιώνα μετά από πολλούς αγώνες και αίμα και εκ των πραγμάτων τύποι με ανθρωποκεντρικοκοματικά χαρακτηριστικά αυτοαποβάλλονται σε συνεταιριστικά περιβάλλοντα, οπότε μην ανησυχείς! Δομές σαν τον Σκώρο, που αδελφοποιηθήκαμε,άνθρωποι που βλέπουν την πολιτική χωρίς κοματικά συμπτώματα, άνθρωποι που ξέρουν πως το προσωπικό καλό βγαίνει μέσα απ'το κοινό καλό υπάρχουν και σιγά σιγά βρισκόμαστε, ειδικά τώρα που πλησιάζει το πάσχα των κάθε είδους βοσκών, που χρειάζονται όλο και περισσότερα πρόβατα γιά την γιορτή τους!