Πρακτικά 6ης Συνάντησης – Δευτέρα, 23/12/2013

Θέμα: Πρακτικά Συνάντησης 6, 23/12/2013 Συντάκτης: Σταμάτης Αρναούτης

Την Δευτέρα 23 Δεκεμβρίου, συναντηθήκαμε στο καφέ “Kazba” στο Πόρτο Ράφτη για να ενημερωθούμε σχετικά με τις τελευταίες εξελίξεις και να προγραμματίσουμε τις επόμενες ενέργειες μας.

Με δεδομένο πλέον την παραχώρηση του κινηματογράφου, για την μεγάλη εκδήλωση ενημέρωσης στις 19 Ιανουαρίου, πρέπει να συντονίσουμε τις δράσεις μας, με έμφαση καταρχήν, στην αδειοδότηση του συνεταιρισμού, έτσι ώστε μέχρι τότε να έχουμε πάρει Αριθμό Μητρώου. Ήδη συγκεντρώθηκαν τα πρώτα στοιχεία και απαραίτητα έγγραφα από τους παριστάμενους που ήθελαν να στηρίξουν το εγχείρημα.

Όσον αφορά το θέμα του παντοπωλείου, από αρκετούς θεωρήθηκε υψηλό το τίμημα που απαιτείται για τον χώρο που είναι υποψήφιος να το στεγάσει, παρά το γεγονός ότι για τους πρώτους έξι μήνες του 2014, δε θα καταβληθεί καθόλου τίμημα. Ο υποψήφιος χώρος είναι σε κεντρικό σημείο και πέρασμα, αλλά λόγω της συγκυρίας θεωρείται από αρκετούς ότι μπορεί να βρεθεί φτηνότερος. Συμφωνήσαμε λοιπόν ότι εφόσον προταθεί κάποιος άλλος χώρος να το δούμε. Για την ώρα μένει ως έχει.

Για πρώτη φορά συζητήθηκε εκτενώς το θέμα της αγροτικής παραγωγής.

Υπήρξε πρόταση, που υποστηρίχθηκε από τους περισσότερους, να αποδεσμευτεί από την λειτουργία του παντοπωλείου, το οποίο πρέπει από την άλλη να είναι άμεσης προτεραιότητας και εκεί να δοθεί η έμφαση στο ξεκίνημα τουλάχιστον, της δραστηριότητας του συνεταιρισμού. Υπάρχει κτήμα με γεώτρηση, που μας παραχωρείται για αγροτική εκμετάλλευση, δωρεάν για τον πρώτο χρόνο, συμφωνήσαμε όμως ότι θα πρέπει να επιδιώξουμε να γίνει ένα συμφωνητικό για μια πενταετία τουλάχιστον. Από εκεί και πέρα θα πρέπει να δούμε τι θα χρειαστεί σε ανθρώπινο δυναμικό και εργαλεία για την καλλιέργεια.

Επίσης, έστω και χοντρικά, θα πρέπει να υπολογίσουμε το κόστος των παραγόμενων προϊόντων, έτσι ώστε να ξέρουμε αν θα ωφεληθούμε από μια τέτοια δραστηριότητα. Σίγουρα η παραγωγική δραστηριότητα είναι σημαντική και μπορεί να δώσει δύναμη και ώθηση στον συνεταιρισμό, υπό την προϋπόθεση να μην ξεφεύγει από τις τιμές της αγοράς.

Για την ποιότητα που μπορούμε να πετύχουμε δεν υπάρχει αμφιβολία, όσον αφορά όμως τις τιμές δεν είναι βέβαιο ότι θα είναι ότι πιο φθηνό υπάρχει στην αγορά.

Πιστεύω ότι θα πρέπει να τολμήσουμε να ξεκινήσουμε την αγροτική παραγωγή έστω και πειραματικά για τον πρώτο χρόνο και να δούμε πως θα πάει. Πάνω στην πράξη θα αντιμετωπίσουμε το όποιο πρόβλημα παρουσιαστεί με την βοήθεια του γεωπόνου Λευτέρη Κατσουλάκου, ο οποίος και προθυμοποιήθηκε να συντάξει τη μελέτη βιωσιμότητας για αυτή την δραστηριότητα και να μας εκπαιδεύσει πάνω σε γεωργικά θέματα. Θα είναι μια μεγάλη βοήθεια.

Η συζήτηση για το καταστατικό έφερε μερικές αλλαγές, αλλά σε γενικές γραμμές μπορεί να θεωρηθεί “τελειωμένη” υπόθεση. Αυτό που απομένει είναι να το δώσουμε σε κάποιον δικηγόρο να το “χτενίσει”, μήπως και τυχόν μας έχει ξεφύγει κάτι.

Θέλω εδώ να ανοίξω μια παρένθεση και να αναφέρω κάποια πράγματα που θεωρώ αυτονόητα για αυτό το εγχείρημα που πάμε να ξεκινήσουμε, αποδεχόμενος και τον αντίλογο από όποιον έχει διαφορετική άποψη. Θεωρώ ότι δεν είναι εύκολο, το αντίθετο μάλιστα. Και αυτό αποδεικνύεται από το ότι τόσο καιρό δεν έχει γίνει κάτι αντίστοιχο. Η συγκυρία όμως είναι με το μέρος μας, καθώς η πολιτική καταπίεση και η οικονομική κρίση, είναι παράγοντες που ευνοούν την ανάπτυξη δράσεων όπως η δική μας, χωρίς αυτό να σημαίνει ότι η κίνηση που κάνουμε είναι απλά συγκυριακή. Σημαίνει όμως, ότι μπορεί να έχει μεγαλύτερη απήχηση και αποδοχή. Και αυτό είναι πολύ σημαντικό γιατί όλα αυτά τα εγχειρήματα έχουν μια δυναμική για να πετύχουν αυτό που αποκαλείται “Κοινωνικός Μετασχηματισμός”. Ουσιαστικά είναι η προσπάθεια να αλλάξουμε, έστω και λίγο, την νοοτροπία που υπάρχει.

Σε μια κοινωνία, όπου κάθε κοινωνικός ιστός δείχνει να έχει διαλυθεί, ξεκινάμε μια προσπάθεια να χτίσουμε κάτι. Να μπορέσουμε να αλλάξουμε την απογοήτευση που υπάρχει στους περισσότερους με την ελπίδα για κάτι καλύτερο. Κι αυτό όχι στα λόγια, αλλά με πράξεις, με χειροπιαστές δράσεις που θα ενδυναμώσουν την εμπιστοσύνη μεταξύ μας, την αλληλεγγύη, την συνεργατικότητα, τον εθελοντισμό και θα μπορέσουν να καταπολεμήσουν την αδράνεια και την αδιαφορία που δείχνουν να μας έχουν καταβάλλει. Όμως, για να μπορέσουμε να χτίσουμε πάνω σε ότι έχει μείνει από τον κοινωνικό ιστό και να επενδύσουμε στις σχέσεις που θα τον ενδυναμώσουν, θα πρέπει να χρησιμοποιήσουμε τα πιο γερά υλικά που έχουμε. Είναι βέβαιο ότι αιτίες για να διαφωνήσουμε είχαμε και έχουμε πολλές. Το παρελθόν της φυλής εγγυάται για αυτό. Μπορούμε να βρούμε, όχι πολλά, τέσσερα πέντε θέματα πάνω στα οποία να συμφωνήσουμε; Έτσι ώστε να γίνουν αυτά, τα στέρεα θεμέλια για το εγχείρημά μας;

Πιστεύω ότι ένας τρόπος για να μπορέσει να έχει επιτυχία όλο αυτό, είναι να στηριχθούμε στη κοινή λογική. Να αφήσουμε απέξω κάθε κομματική ή άλλη δοξασία και ιδεοληψία και να προσπαθήσουμε να αντιμετωπίσουμε την καθημερινότητα με τον τρόπο που θα κάναμε και για τον εαυτό μας. Με μια μικρή διαφορά. Να σκεφτούμε ότι υπάρχουν και άλλοι άνθρωποι, που δεν είναι απαραίτητα ίδιοι με μας, ούτε στις ιδέες ούτε στη δυναμική, αλλά με τους οποίους θέλουμε να είμαστε μαζί σε όλο αυτό. Γιατί η δύναμη του συνεταιρισμού είναι, πριν και πάνω από όλα, τα μέλη του.

Έχουμε μια ευκαιρία, να γίνουμε τα ιδρυτικά μέλη ενός εγχειρήματος που μπορεί και πρέπει να έχει απήχηση. Το χρωστάμε, σε τελική ανάλυση, και στη γενιά που τώρα μεγαλώνει, την οποία το πολιτικό σύστημα φαίνεται να θέλει απλά να την “ακυρώσει”. Δεν μπορούμε να μένουμε με σταυρωμένα τα χέρια μπροστά σε αυτό και να περιμένουμε μοιρολατρικά να συμβεί. Ούτε είναι λύση η φυγή σε άλλη χώρα, τουλάχιστον για εμάς. Θεωρώ ότι μόνο αν μπορέσουμε να δημιουργήσουμε μια οικονομία δική μας, μια οικονομία για μας, μια κοινωνική οικονομία, μπορούμε να αντιμετωπίσουμε την κατάσταση που έχει δημιουργηθεί. Και σε αυτή την προσπάθεια δεν περισσεύει κανείς. Απευθυνόμαστε προς όλους και ζητάμε την συμμετοχή τους και την συμπαράστασή τους.

Παρατήρηση Μιχάλη Τσακίρη:

Για τη συμπληρωματική παρατήρηση του Λευτέρη Τσιακίρη, ώστε να βρεθεί ένας τρόπος να «δεσμεύεται» με κάποιο τρόπο το μέλος του συνεταιρισμού, να ψωνίζει το δυνατό περισσότερο τα αγαθά που θα έχει ο συνεταιρισμός από αυτόν. Αυτό πρέπει να βρούμε τρόπο να το βάλουμε, για γίνει συνείδηση σε εμάς τους συνεταιριζόμενους …